Sommige mensen noemen mij #vrouwonvriendelijk. Niet dat ik dat ben. Alleen kreeg ik na de duizenden presentaties die in mijn leven hield, wel geregeld deze reacties. In de loop der jaren hoorde ik het steeds minder. Waarom? Omdat ik details in mijn presentaties aanpaste.
Ik herinner mij als de dag van gisteren, de zaterdagochtend waar na een presentatie bij een sociale werkvoorziening over klantgerichtheid zeven dames op mij afkwamen: ‘Bart, waarom ben jij zo vrouwonvriendelijk?’ Verbaasd viel ik van zoveel aandacht na afloop van mijn stoel.
Iemand zei: ‘In jouw ziekenhuisvoorbeeld heb jij het over verpleegsters en niet over verplegers!’
Een ander: ‘Aan de kassa zit een kassière’. Een vrouw met een overslaande stem: ‘Ik ben vanaf sheet vijf gaan turven. Op de tweeëntwintig cartoons die jij liet zien, stond maar 1x een vrouw!’
‘Als je geschoren wordt, niet bewegen’, adviseerde zakenvrouw Sylvia Tóth mij ooit. Dat deed ik op die zaterdagochtend dan ook. Een directielid nam mij, voor ik vertrok apart: ‘Bart, waren ze weer bezig? Deze vrouwen zijn uitstekende collega’s, alleen scherp op het vrouw zijn. Bedankt voor jouw stimulerende presentatie met heerlijke praktijkvoorbeelden. Dit is precies wat wij nu nodig hebben!’
Op de terugweg in de auto was mijn eerste reactie: ‘Zeikwijven!’ Voor ik thuis was, reageerde ik:
‘Het zijn wel MIJN zeikwijven!’ Thuis belde ik gelijk Henk Kemperman van @Kempermanillustratief om mijn ervaringen te delen en de cartoons aan te passen. Niet alleen meer vrouwen, maar ook geen vrouwen in foutvoorbeelden (daar kwamen later klachten over).
Sinds dat moment zat altijd een jongeman achter de kassa (om de hypotheek van zijn ouders te helpen aflossen) en in het ziekenhuis werd ik verzorgd door chagrijnige broeder.
Tijdens mijn presentaties dol ik met een aantal mensen in de zaal. Mensen die voorin zitten. In een flits maak ik keuzes. Met wie dol ik wel en met wie niet? Ik kijk de mensen in de ogen en besluit zonder na te denken. Opvallend, het zijn bijna altijd mannen. Ooit mocht ik bij #Swarovski voor groepen van honderd mensen, voornamelijk vrouwen, zeven verkooppresentaties op een dag houden. Na de derde groep regelde ik dat de aanwezige mannen voorin kwamen zitten. Interactie, op mijn dollende manier, bleek met vrouwen niet mogelijk. Ben ik nu vrouwonvriendelijk?
Het enige dat ik doe, is rekening houden met de aanwezige mensen. Met de mensen, die gestuurd door hun directies naar mij moeten komen luisteren. Om het bedrijf meer te laten verkopen of de organisatie beter te laten samenwerken. Vriendelijk zijn kost hierbij niets extra. Al blijf ik wel ondeugend plagen en dollen. De mensen die daar niet tegen kunnen, hebben pech!